( خاست خواست:

به » خواستن « است در حالی که » بلند شدن، برپا شدن و ایستادن « به معنی » برخاستن « یا » خاستن « فعل

خواهش، « است. از فعل خواستن کلمه هایی چون » خواهش کردن، دوست داشتن و طلب کردن « معنای

ساخته می شود. » خواستار و خواهان

مثال: پدر از روی تخت برخاست. می خواستم به مادر تلفن کنم که از راه رسید.

نکته: بن مضارع خواستن، خواه و بن مضارع خاستن، خیز می باشد.

قواعد اضافه خواندیم که در ترکیب اضافی و وصفی یک کسره ) ( به همراه اسم اول می آید. -

مانند: کتابِ خوب ظرفِ آش

می گیرند. به این » ی« نکته: کلمه هایی که به ) الف یا واو ( ختم می شوند هنگام اضافه شدن به کلمه ی دیگر

میانجی می گویند. » ی« ، حرف

مانند: همای سعادت خدای بزرگ بوی خوش پای برهنه

ختم می شوند، هنگام اضافه شدن به کلمه ی دیگر همان کسره ) - » ی« نکته: آن دسته از کلمه هایی که به حرف

( را می گیرند. مانند: قاضیِ شهر، بازیِ بچّه ها

قواعد جدا و سرهم نویسی : هم: در بیش تر موارد با کلمه ی بعد از خود به صورت پیوسته و سر هم نوشته می

شود. مانند: همکار، همراه، همسایه، همسر، همدل، همشهری.

اما گاهی به صورت جدا نوشته می شود:

1 هنگامی کلمه ی بعد از آن با ) الف ( آغاز شود. مانند: هم اتاق -

2 هنگامی که کلمه ی بعد از آن با ) م ( آغاز شود. مانند: هم مرز -

- سر هم است. » بهتر « تر: معمولاً جدا نوشته می شود امّا در برخی از کلمه ها مانند

17

مانند: کوچک تر، بزرگ تر، خوب تر

- چه: جدا نوشته می شود امّا در صورتی که بعد از کلمه ای پسوند باشد پیوسته نوشته می شود؛

- را: جدا نوشته می شود. مانند: آن را، تو را، کتاب را

- نشانه ی جمع، در دستور خط گذشته بیش تر متصل نوشته می شد امّا امروزه جدا نویسی » های « : ها

این کلمه بهتر است. مانند: کتاب ها، قلم ها

قواعد تشدید

نکته: بر روی کلمه هایی که مشدد نیستند نباید تشدید گذاشته شود.

- مانند: تقویت، تربیت ...

تشدید ندارند اماوقتی به کلمه های دیگر اضافه شوند و یا ضمیری به » حق، سد، خط، رد « نکته : کلمه هایی مانند

آن ها وصل شود، تشدید می گیرند.

مانند: حق با اوست. او سد ساخت.

حقّ مردم سدّ کرج

18